Ξημέρωσε κι ημέρωσαν τα πάθη στα βάθη της ψυχής δήθεν γαλήνη πότισε το βλέμμα ανασηκώθηκε με κούραση και βιάση μπάσκε προφτάσει να ξεράσει ο,τι του σκότωσε το ψέμα .
'Ηταν πρωί κι κούραση έφερε τη γαλήνη, στο καναπέ που απέναντι μια τηλεόραση φτύνει έργα επτάψυχα φτηνά να τα έφτυναν όλοι μα είναι κι αυτοί οι ουρανοί να τους έφταναν όλοι..
Πέντε ψυχές και ακόμα δύο θα χω τα εφτά μου χρόνια για να κουράζω πια και γώ να λέω στα καμιόνια πως λάθος ένα έκαμα να κουβαλάω το χρόνο , να τον προφθένω να χτυπώ την κούραση με πόνο και πάντα μόνος να μιλώ να σέρνομαι μονάχος απ' την αυγή ως τη νυχτιά μόνος μου να τη βγάζω.. κύκλος λοιπόν που λές και σπέρνω τις διαμέτρους μόνο που την περίμετρο ενώ μετρώ όλο γέρνω..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου