" Κρυφό " στο " Τ "

Είναι κάτι κρυφτό, που δεν τελείωσε
και δεν μπορώ να κοιμηθώ τις νύχτες
και περιμένω την αυγή να βγούν τα όνειρα αλήθειες

Κλιματικές αλλαγές & Χειμερινά ανθεστήρια

Απόντες επί τιμής,
έγραφε το χαρτί πάνω δεξιά ακριβώς κάτω από τη μικρή λίστα των επίσημων προσκεκλημένων της γιορτής των χειμερινών ανθεστηρίων .

Η ίωση που ταλάνιζε τον μοναδικό απόντα δεν έλεγε να βγάλει εις πέρας την αποστολή της,
να εξασθενήσει το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού και να φύγει όπως ήρθε φιλικά απρόσκλητη . Αυτή τη φορά έλειπα εγώ . Με τις αλλαγές του καιρού τελευταία ίσως να είχε και δίκιο, έκανε και αυτή την επιλογή της κι ας είναι σε λάθος ώρα, εξάλλου οι κλιματικές αλλαγές είναι γεγονός όπως τελευταία ακούγεται να λένε .'Ηταν και πως δεν έπαιρνε αναβολή η γιορτή η ημερομηνία είναι σταθερή, άλλωστε πιος εγγυάται στους διοργανωτές πως ο καιρός θα αλλάξει σύντομα.

Μένοντας μονάχος με θέα αυτή του μπαλκονιού και με έναν ήλιο όλο δόντια , εστίασα την προσοχή μου σε μια ισπανική τουλίπα που στοργικά η γειτόνισσα καλλιεργούσε στον 2ο όροφο της απέναντι πολυκατοικίας.. όμορφο λουλούδι αλλά ήταν και αυτή μόνη της όπως και γώ ,οπότε κάναμε πρόωρα χειμερινά ανθεστήρια παρέα εφέτος . Δεν ήταν και άσχημα, το βράδυ η γειτόνισσα έβαλε μέσα την τουλίπα, να την γλυτώσει απ την παγωνιά αν και την πότισε με την ίδια ποσότητα νερού από συνήθεια λόγω του παρεξηγημένου ήλιου, αγνοώντας έτσι την υποβόσκουσα υγρασία και έσβησε τα φώτα βιαστικά , ήταν τότε που άνοιξα το παλιό μου ανθολόγιο με τα αποξηραμένα φυτά - κανένα δεν ήταν τόσο όμορφο όσο η σπανιόλα τουλίπα - , τότε ήταν που αποφάσισα πως δεν θα ξαναπαραβρεθώ σε ανθεστήρια ποτέ πια ξανά .

Αφού δεν έρχεται πια η μητέρα φύση στη γιορτή, γιατί να πηγαίνω εγώ; σκέφτηκα και λίγο η ίωση, λίγο ο περίεργος καιρός, η υπερβολική δόση χλωροφύλλης από τις θυσίες των λουλουδιών σήμερα, η τηλεόραση που ξέχασα πάλι να κλείσω.. ο ύπνος έκλεισε τα μάτια μου .

Μοναξιά

Τα φώτα έσβησαν,
πέρασε βιαστικά σαν μια δέσμη συναισθημάτων έντονων δυνατών κι αόρατων, ηλεκτρονική εποχή σήμερα και φοβόταν τις καρδιές, πώς άλλωστε θα μπορούσε ποτέ να ξεχάσει πόσο αυτός παρεξηγήθηκε με μερικές σάπιες απ' αυτές , πόσες φορές .

Στο δρόμο που άφησε πίσω του απόψε η θλίψη και η υγρασία έμοιαζαν σαν ασπρόμαυρη φωτογραφία καλλιτεχνικού περιεχομένου με μια αιωρούμενη ουσία που μάλλον θα τα χε πιει κάπου εκεί τριγύρω, επίσης βιαστικά . 'Ετσι κι αλλιώς, ποτέ δεν ήταν λάτρης των σίγουρων πραγμάτων . Τα σίδερα και τα σίγουρα είχε μάθει έμμεσα πως έχουν κάποια σχέση και γιαυτό τα αντιπαθούσε περισσότερα απ τα πάθη του , λίγα δεν είχε πάθει αυτό κι αν ήταν σίγουρο .

Το φλάς μες το σκοτάδι άστραψε και ερχόταν απ τις στέγες των σπιτιών, είχε συννεφιά, μουντός καιρός για βόλτες αλλά ιδανικός για φωτογραφίες με λίγο φωτισμό . Μετά την αστραπή το φίλμ κάηκε , είχε πείσμα να βγάζει ακόμα με αυτές της παλιές μηχανές που χρειάζεται να στις εμφανίσουν μετά για να τις δείς, αυτές που δεν τις βλέπεις αμέσως όπως τώρα οι περισσότεροι , ήταν πιο ανθρώπινες οι φωτογραφίες αυτές για εκείνον, ήξερε πια καλά πώς μας αρέσει μόνο ότι χάσαμε κι ό,τι ποτέ δεν βγήκε αληθινό, ότι ποτέ δεν βγήκε στο φώς..

Αηδιάζουσες στιγμές

Βαθύτατη έκφραση αηδίας
νοσταλγική απόρια του ανέφικτου

Στιγμή που πάει και έρχεται
ηδονικά αποβλακωμένος χρόνος

Διόπτρες στη μοναξιά της σκέψης
πιπέρι στα ανούσια λόγια που ακούς

Θλίψη σε πίνακες με πίδακες ευγενών καυσαερίων
εδώ δεν έμεινε στοιχείο στοιχειωμένο το γλυκό

Χαμόγελα και παγωνιά κάνουν παρέα
βεράντες έρημες σε αυλές που δεν περπάτησες, δεν είναι μακριά

Λήθαργος παθητικές συγκυρίες ύπνωση
σιωπή και λαιμαργία.. ΑΗΔΙΑ !

To έπος των χαζοχαρούμενων

Μια ημέρα γιορτινή, ξύπνησα με μια λαχτάρα
είχα δίπλα μου κιθάρα μια φτηνή ηλεκτρική

Σαν την έβαλα στο ρεύμα, ερεθίστηκε κι φτέρνα
εκαθόμουν μες το ρεύμα και με χτύπησε επί γής

Με ένα κάτασπρο μαντίλι της επέρασα λουστρίνι
και ήμουν έτοιμος να παίξω με χαμόγελο λευκό

Κι αν τα δόντια μου είχα πλύνει, μες τον ύπνο μου χαμένος
ρώτησα τι θα απογίνει αν γελώ όλο το έτος

Κι ο εαυτός μου μ'αποκρίθει..
" της χαζής χαράς το έπος! "

" Αγάπη "

Όλοι έχουν μια μεγάλη αγάπη,
όλοι οι μεγάλοι έχουν μια μεγάλη αγάπη, όπως και όλοι οι μικροί ,
εγώ, είχα και εγώ μια μεγάλη αγάπη που χάθηκε κι αυτή..

Δεν ξέρω αν είναι καλύτερα να ξέρω τη μεγάλη μου αγάπη μα ούτε και να με ξέρει κι αυτή καλύτερα σαν θα ναι δεν ξέρω.. τώρα, γιατί παλαιότερα , όχι πολύ παλιά, ήμουν και εγώ όπως όλοι τριγύρω, όλοι.. σχεδόν, όπως οι περισσότεροι .

'Ενα είναι σχετικό και σίγουρο για τα καλά - τρελό δηλαδή - συνάμα , οτι αγάπη υπάρχει .

Το θέμα είναι πως πραγματικά δε ξέρουμε γιατί, βέβαια οι περισσότεροι περί της αγάπης όντας θέμα σχετικό και σίγουρο συνάμα , πολλοί θα πούνε πως το γιατί γνωρίζουν όμως δεν είναι αλήθεια και αυτό όπως αυτή :)

Οι πιο τρελοί σε σχέση με τους πολλούς θα εκφέρουν την άποψη πως αγάπη είναι μια ψηλό-διακύμανση αλλά συνάμα ιδιαίτερη και κρίσιμη στη διαφορά ενέργειας που έχει ως αποτέλεσμα τον ερεθισμό του εγκεφάλου, που προδίδει έτσι το φαινόμενο αγάπη στα μάτια του αλλουνού ..οι απόψεις δεν διίστανται !

Οι πολλοί πάλι σε σχέση με τους λίγους και τρελούς, συχνά θα εκφέρουν την άποψη πως αγάπη είναι το πολυτιμότερο πράγμα στον κόσμο και πως όλοι αγαπάμε επειδή ξέρω πως αγαπάω και γώ..κάποιον, κάποια, κάτι..κάτι άγνωστο μα συνάμα γνωστό ..οι απόψεις διίστανται !

Τρελός και με τους λίγους ή κανονικός και με τους πολλούς , αυτό το "συνάμα¨ της αγάπης ίσως να είναι το χρησιμότερο που αυτή θα μπορούσε να σου δώσει - να σου δώσει γιατί είναι θεά, θεός , βλέπε 'Ερωτας, Αγάπη κτλ - ..

Αφού όλοι έχουν μια μεγάλη αγάπη, είχα και εγώ λοιπόν όμως τώρα πια πλέον δεν ξέρω η αλήθεια να σας πω, τι είναι αγάπη μα υπάρχει ..και είναι αλήθεια, όπως κι εκείνη !




..κι ένα επίκαιρο :
" επί τιμής και αυτής ένεκεν.. σ αγαπώ γαμώ την τρέλα μου "

"Δεν ξέρω" ;

Δεν ξέρω λέει και φεύγει,
το κεφάλι σκυφτό και χάνεται στο βάθος, στο τέρμα του δρόμου..
σαν να με νίκησε 1-0 σε ματς Σαββατοκύριακου που ποτέ κανείς μας δεν κατάλαβε πραγματικά
κι όμως έχει φύγει..

Πρωινό ξύπνημα,
πρώτο post του 2007 ,
έξω βρέχει..

Ήρθες κι απόψε βιαστικά
για λίγα χάδια και φιλιά
και χάθηκες στη νύχτα

Σ αυτό το κρύο τον καιρό
μέσα στο σπίτι μοναχός
διαβάζω - τραγουδάω

Κι ενώ ακούω το χιονιά
το πολλαπλό σου είδωλο
στα κρύσταλλα κοιτάζω

Θέλεις;
θέλω πάντα,
έχεις κέφι;
έχω πάντα,
έλα απόψε,
μην περάσεις, μωρό μου,
δε θέλω, μην έρθεις,
δεν έχω κέφι, μην έρθεις,
ίσως έρθω,
μην περάσεις, μωρό μου..

Συχνάζεις στο "Μικρό καφέ" κι εγώ στη Μυροβόλο
έτσι που όσο κι αν θέλουμε ποτές δε θα ιδωθούμε

Εγώ ξυπνάω απ' τις εφτά κι εσύ το μεσημέρι
κι όταν τινάζω τα χαλιά στο βόλεϊ πάντα τρέχεις

Στην παμπ πηγαίνεις στις εννιά κι εγώ έντεκα με μία
έτσι που όσο κι αν θέλουμε ποτές δε θα ιδωθούμε

Μα πού θα πάει ο καιρός κι οι βουρλισμένοι χρόνοι
θε να 'ρθει κάποιο σούρουπο ξανά ν' ανταμωθούμε..

<<Το πολλαπλό σου είδωλο>>
Στίχοι: Αργύρης Μπακιρτζής
Μουσική: Αργύρης Μπακιρτζής

" Ματιά στον Χρόνο "

Παίζοντας με το πρόγραμμα επεξεργασίας εικόνας GIMP και κάνοντας "πειράματα" πάνω σε δυο αληθινές εικόνες, χωρίς πινέλα αλλά με τα bits του "ηλεκτρονικού πινέλου" του GIMP, ο χρόνος :)

• Πίναξ: " Στροβιλίζοντας το φως "

• Πίναξ: " Διαδικτυακός εφιάλτης "
  * Βασισμένο στο κείμενο " Ο πρώτος διαδικτυακός μου εφιάλτης "
  

" Ο πρώτος διαδικτυακός μου εφιάλτης "

Κείμενο συμμετοχή στο πάρτι γενεθλίων του doncat.blogspot.com

ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ monosmou: " Ο πρώτος διαδικτυακός μου εφιάλτης "

Χρησιμοποιώ το διαδίκτυο εδώ και κάτι χρόνια, για πολλούς και διάφορους λόγους η ουσία των λόγων αυτή ίσως δεν θα σας είναι και τόσο σημαντική όταν θα πρέπει να γράψω την δική μου διαδικτυακή εμπειρία, μιας και δε θα εξιστορήσω εμπειρία άμεση αλλά κάπως έμμεση που μου συνέβη .
Θα σας περιγράψω λοιπόν τη πορεία του πρώτου μου διαδικτυακού εφιάλτη!
Πορεία, γιατί ο εφιάλτης έλαβε τα ερεθίσματα του πριν κοιμηθώ και αφού πρώτα είχα περάσει ακόμα μία μέρα "on line".Η πρώτη ακτίνα ηλιακού φωτός με βρίσκει να βρίσκομαι πλησίον του πληκτρολογίου κάνοντας απ'την κούραση μια ασυνείδητη παύση δευτερολέπτων από το ολονύχτιο πλέον σερφάρισμα. Είχα γυρίσει όλους τους αγαπημένους μου διαδικτυακούς τόπους όπως συνήθως και το τελευταίο που θυμάμαι είναι πως η τελευταία μου βόλτα ήτανε σε ειδησεογραφικές ιστοσελίδες με περιεχόμενο.
'Ηθελα να ενημερωθώ για το "τι τρέχει" στον κόσμο σήμερα.. Η αλήθεια είναι πως δε θυμάμαι καθόλου ποιές σελίδες ακριβώς, ίσως να έφταιγε κι μπύρα που κατανάλωσα παρέα πριν έξι ώρες και ήταν βαθμών 12! Βλέποντας στον firefox το extention του καιρού η εξωτερική θερμοκρασία ήταν -5 και μου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση πως εγώ αντιθέτως ένιωθα ζέστη!..σε λίγο ξύπνησα ιδρωμένος, είχα κοιμηθεί στο αναπαυτικό πληκτρολόγιο του φορητού, καλή σας μέρα!